 Wysłany: Sob 16:27, 03 Gru 2005 Temat postu: |
|
Pierwsza wersja lepsza. Tylko sequel "Ojca chrzestnego" był lepszy od orginału 
Wiersz jako wiersz mi się nie podoba. Podoba mi się natomiast jako komentarz do całej tej dziewczyńskiej poezji o nieszczęściu, miłości, śnie, śmierci, płaczu i pocałunkach. Świetne. |
|
| Wysłany: Czw 22:29, 01 Gru 2005 Temat postu: |
|
| II wersja, poprawiona lepsza.
jak to zresztą mają w zwyczaju drugie wersje, poprawione. |
|
| Wysłany: Czw 22:15, 01 Gru 2005 Temat postu: |
|
| Dziękuję.
wiersz powstał w warunkach "wymuszenia" ("a teraz sobie napiszę wiersz, bo dawno nie pisałem"). Zresztą ja często tak piszę i nie miewam raczej napadów natchnienia. Umieściłem go bardzo spontanicznie kilka minut po napisaniu, dlatego teraz zamieszczam wersję nieco poprawioną... teraz wydaje mi się lepsza (choć poprawki tylko trzy). Proszę o ocenę: która wersja lepsza? Płaczę. Śmieszne, co? Siedzę i płaczę. Zupełnie jak w filmie. chlip. chlip. Łzy mkną jak wesołe strumyczki po pagórkach policzkowych z błękitnych oczu spływają w błękit oceanu że niby ocean rozpaczy ale jaki tam ocean morze najwyżej. jeziorko. ot, kałuża. bo co mogą te dwa cienkie strumyczki że niby chcę się zmienić w skałę jak ta z mitu, co jej dzieci zabili z łuku ale w jaką tam skałę w głaz najwyżej. w kamyk polny. ot, w ziarnko piasku. bo co ja mogę sam taki maleńki że niby chcę już umrzeć ale jakie tam umrzeć usnąć najwyżej. zdrzemnąć się. ot, zmrużyć oczy. bo co to znaczy te parę lat życia ale cały jestem pewny że ten mój płacz taki smutny że taki tragiczny że och i ach a przecież on taki śmieszny że umrzeć można od śmiechu I tak sobie siedzę i płaczę i sam już nie wiem nad czym chyba nad tym mlekiem co się rozlało wierszem co papier zbrukało słowami. |
|
| Wysłany: Czw 22:05, 01 Gru 2005 Temat postu: |
|
| piękne. tylko tyle jestem w stanie powiedzieć po lekturze. filozoficzne. dające do myślenia.
i pokuszę się o stwierdzenie, iż masz ogromny talent. drzemie w tobie potencjał - obudź go czym prędzej. |
|
| Wysłany: Czw 20:01, 01 Gru 2005 Temat postu: |
|
| A mi się podoba. Ale ja już taka jestem, mało nowoczesna.
Przemyślę. Jak przemyslę, to napiszę coś sensownego, w ramach akcji "porządny komentarz". Na razie stwierdzam - wstrząsnęło mną lekko. Piękne, wiesz? |
|
| Wysłany: Czw 18:26, 01 Gru 2005 Temat postu: Sceptic "PŁACZĘ" |
|
| PŁACZĘ
Płaczę. Śmieszne, nieprawdaż? Siedzę i płaczę. Zupełnie jak w filmie. chlip. chlip. Łzy mkną jak wesołe strumyczki po pagórkach policzkowych z błękitnych oczu spływają w błękit oceanu że niby ocean rozpaczy ale jaki tam ocean morze najwyżej. jeziorko. ot, sadzawka. bo co mogą te dwa cienkie strumyczki że niby chcę się zmienić w skałę jak ta z mitu, co jej dzieci zabili z łuku ale w jaką tam skałę w głaz najwyżej. w kamyk polny. ot, w ziarnko piasku. bo co ja mogę sam taki maleńki że niby chcę już umrzeć ale jakie tam umrzeć usnąć najwyżej. zdrzemnąć się. ot, zmrużyć oczy. bo co znaczy te parę lat życia ale cały jestem pewny że ten mój płacz taki smutny że taki tragiczny a on przecież taki śmieszny że umrzeć można od śmiechu I tak sobie siedzę i płaczę i sam już nie wiem nad czym chyba nad tym mlekiem co rozlało się wierszem co papier zbrukało słowami. Kilka słów komentarza: jak na mnie wiersz długi. Za długi. Jak na mnie wiersz osobisty. Za osobisty. Jak na mnie wiersz mało nowoczesny. Za mało nowoczesny. Jak dla mnie nie jest dobry. Ale może wam się spodoba. Szukam lepszego tytułu. Jeśli ktoś ma jakiś pomysł - nagrodą jest piłeczka ping-pongowa z moim własnym DNA. |
|