Młodzi Literaci

Kornelia

nie będę więcej wspominać
o niestałościach i wyczynach
pogrążających nas w lodowatej
powłoce wczorajszego nieba

przecież jesli tylko skłamiesz
to zniszczysz wokół siebie
obronny mur podniesiony przez
moją głupotę i wiarę w cholera
wie co

nie poproszę jak za dawnych czasów
o wszystko co jesteś w stanie dać
i zabrać ode mnie za zgodą serca
bo tylko niepotrzebnie zabolałaby
odmowa we wcześniejszych warunkach

a jeśli zaboli za mocno to jak
podniosę się z podłogi i pozbieram
życie by ułożyć je na półce
w chronologi okresów

nie uwierzę póki nie zobaczę

Lin.

Nawet ładnie. Podoba mi się koniec, urzekła mnie 'cholera wie co'. Aczkolwiek w żaden sposób nie zachwyca mnie to 'przecież' na początku drugiej strofki. Trąci mi jakąś dziwną naiwnością, ale to raczej tylko moje subiektywne wrażenie niż obiektywna prawda.
Podsumowując - wiersz całkiem znośny, chociaż komplenie nie w moim stylu, przynajmniej jeśli chodzi o rodzaj użytych słów, sposób układania zdań, etc. Bo tematycznie lubię właśnie takie wiersze. I nie tylko takie, ale to już inny temat.
I tak na marginesie - pokażesz nam coś jeszcze?

Kornelia

Oczywiście, jeśli tylko będziecie chcieli Smile

)[/b]